Malcolm Holcombe & Ed Snodderly
Een optreden van Malcolm is altijd bijzonder. Een man die elk nummer uit zijn tenen lijkt te halen en vol passie ten gehore brengt. Graag zien we hem weer terug keren op ons podium. Zijn laatste album “Down The River”, is weer van een grote klasse! Hij wordt begeleid door Ed Snodderly een zeer gerespecteerd musicus, schrijver, acteur en mede/eigenaar van één van Amerika's langstlopende en beroemde live music clubs:" The Down Home" in Johnson City, (East Tennessee). Snodderly was één van de twee Brother Boys, met albums op het Sugar Hill label in de jaren 90. Als'Village Idiot' maakte hij furore in 'Oh Brother Where Art Thou?'. Ed Snodderly speelt allerlei (snaar)instrumenten gitaar, mandoline, dobro, fiddle, piano.
The magic in between
Na dat Malcolm een aantal keren bij ons op het podium heeft gestaan, gaan een aantal zaken opvallen. De eerste indruk van uiterlijke chaos en iemand die er niet helemaal bij is, blijkt een echte eerste indruk te zijn. Malcolm herkent bij binnenkomst de mensen nog na enkele jaren niet bij ons gespeeld te hebben. Weet van sommigen nog wat voor werk ze doen. En dat maken we ook wel eens anders mee. Iets wat overigens begrijpelijk is voor artiesten die in een korte tijd zoveel mensen ontmoeten. Malcolm is een scherp observator, mist niet veel van de conversatie en is heel attent. Het is een man die nog eens bijschenkt aan tafel, kopjes koffie haalt voor de anderen e.d. Malcolm gaat ook persoonlijk onze 5 sterren kok bedanken met een “hug”. Kortom het is niet “What you see, is what you get.” Of zo als Shakespeare dat zo mooi verwoordde: “It’s all in the eyes of the beholder.” Deze man heeft een zwaar leven achter de rug en dat is te zien en te merken, maar weet in zijn ogenschijnlijke chaos goed wat hij doet. Hij vertelde ons dat hij vroeger toen die nog dronk, een ass-hole was en dat komt nog wel eens naar boven, maar hij was vooral milder geworden en heeft meer oog voor de mensen om hem heen.
Malcolm had een goede sparring-partner aan Ed Snodderly, deze man die alles wat snaren heeft kan bespelen, draait al sinds 1976 een muziek club in Tennessee en heeft genoeg mee gemaakt met artiesten dat hij zich niet gauw van de wijs laat brengen. Mooi om te horen dat zijn club, net als bij In the Woods, geboren is uit liefde voor de muziek in combinatie met het idee dat het beter kon. En in tegenstelling tot de meeste Amerikaanse clubs, wordt er in de “Down Home”, wel geluisterd naar muziek.
De heren waren goed op elkaar ingespeeld en hadden lol op het podium. Malcolm kon met zijn ogen dicht en af en toe een kreet toevoegend oprecht genieten van de songs die Ed zong. Ed nam ons mee in een lesje muziek en muziekgeschiedenis in de song “Diamond stream", al declamerend met ondersteuning van zijn gitaar gaf hij ons onderricht over de gitaar en het ontstaan van een song en mengde dit meesterlijk met referenties aan AP Carter, de godfather van de Americana. Malcolm zijn interacties varieerden van een opmerking dat zijn vrouw niet met pensioen kan, omdat er dan niemand is die voor hem kan koken, tot aan opmerkingen over Obama die met zijn te zware auto was blijven steken in een kuil in de weg tijdens zijn bezoek aan Ierland, om vervolgens iets over een song te vertellen, terwijl hij zijn gitaar aan het stemmen is. En dan vervolgens besluit hij de song toch niet te doen. Alweer in eerste instantie die rommelige indruk, maar als hij dan met de song begint komt alles samen en zien we een gefocuste artiest, die al wippend en schuddend volledig op gaat in zijn muziek. Het publiek zie je mee gaan in die cadans om vervolgens te schrikken van één van zijn oerkreten, waar hij een patent op lijkt te hebben. Vaardig als een cabaretier denkt hij lang na over de voornaam van onze voormalige koningin en introduceert het gevoelige Sparrows and sparrows" met een referaat over duivenpoep.” Hoeveel je ook reist, duiven zijn overal hetzelfde en schijten overal de boel onder”, vertelde hij ons. Deze intro leidde tot een uitwisseling van de verschillende woorden voor poep. Dan roept hij plotseling: “Het is genoeg, jullie krijgen een verkeerd beeld van me.” Om vervolgens in het wonderschone lied te verdwijnen. Dat is hoe een optreden van Malcolm er uit ziet. Het gaat bij Malcolm om de magische momenten in de algehele presentatie. Iets wat het aanwezige publiek gezien hun reacties op het gebodene goed in de gaten had. Rond middernacht had de magie van de nacht het overgenomen.
1. Mountains Of Love
2.To The Homeland
3.Not Forgotten
4.Majestic [Ed Snodderly] *
5.One Leg At A Time
6.In Your Mercy
7.Cryin’ Boy [Ed Snodderly] *
8.Down In The Woods
9.Who Carried You
10.Farther Than Your Eyes Can See [Ed Snodderly] *
11.Trail O’Money
1.Goin’ Home
2.Your Eyes Will Shine
3.Basket Of Singing Birds [Ed Snodderly] *
4..Sparrows And Sparrows
5.To Drink The Rain
6.The Diamond Stream [Ed Snodderly] **
7.Down The River
8.Marvalene’s Kitchen
9.A Far Cry From Here
All tracks by Malcolm Holcombe except where noted
Malcolm Holcombe |vocals, acoustic guitar, harmony vocals
Ed Snodderly |dobro, acoustic guitar, banjo, harmony vocals
*Ed Snodderly |lead vocals
** Ed Snodderly |solo