Brigitte DeMeyer & Wil Kimbrough

A Plate Of Soulfood

Een bord met diverse gerechten die het zuiden te bieden heeft. Lokaal gekweekt,van goede basale kwaliteit en het gaat al eeuwen mee van familie op familie. Zo’n bord kregen we in muzikale zin voorgeschoteld op een regenachtige zaterdag in Midden Nederland. Twee aan elkaar gewaagde chefs die niet vochten om de plek van chef-kok, maar bezig waren om samen een smakelijke en gevarieerde maaltijd te serveren.

Tijdens de gezamenlijke maaltijd volgens Brigitte “Dutch Soulfood”, vlogen de belevenissen en anekdotes over de tafel. Zo weten we nu dat de inmiddels 83-jarige John Mayall, gemiddeld 15 uur per dag slapend doorbrengt om de uren van soundcheck, album verkoop en show en in die volgorde, met gepaste energie te volbrengen. Emmylou kwam voorbij en natuurlijk persoonlijke verhalen over kinderen en politiek. Het was een zeer aangenaam weerzien van oude bekenden.

De reis door het Zuiden met Will als echte zuiderling afkomstig uit Mobile Alabama, ofwel volgens zijn moeder Little Easy, een speelse variant op de Big Easy en Brigitte uit Californië, die is opgegroeid met een grote interesse voor de zuidelijke cultuur en als gevolg hiervan ook een woonplek heeft in Nashville. Haar ontmoeting met Will en zeker ook zijn familie ziet ze als de noodzakelijke verdieping en bijscholing in de zuidelijke cultuur. Beiden hebben hun eigen carrière en de samenwerking met vele groten op hun naam staan, maar hun samenwerking bevalt al jaren erg goed. Met nu een officieel album samen in plaats van Will die een bijdrage levert aan de albums van Brigitte en vervolgens met haar toert. Het plezier in het samenspel op deze eerste avond van de tour spatte ervan af. Het was niet te merken dat er nog enige jetlag moest worden opgeruimd.
Beide sets varieerden van in close harmony gezongen ballads, rollende blues, de trekkende Second Line stijl bekend uit New Orleans en omgeving, gospel, jazz en klassiekers van hun helden. Een mooie weergave van wat je op een reis door het zuiden van de US allemaal kan tegenkomen. Daarnaast lieten ze horen, wel raad te weten met een klassieker uit de Britse folk door hun bewerking van een Incredible Stringband song.
Songs over observaties van het leven in het zuiden gemêleerd met persoonlijke ervaringen. Will die je meeneemt naar zijn jeugd, slapen in de verzengende vochtige hitte op de “porch” afgeschermd met een net tegen de muggen. De jonge Will en zijn broers gaan stiekem de moerassige bossen verkennen in de nacht, in de song “Running Around”. Of over zijn vader in “I Can Hear Your Voice”, die als gevolg van dementie zijn stem verliest en die hij nog steeds hoopt terug te horen en soms ook nog denkt te horen. Ook de familie van Brigitte komt aan bod met een song over haar opgroeiende zoon en later verwijst ze naar haar man, die ze soms Big Poppa Joe noemt. Een fenomeen in de beroemde diner “Mother” in New Orleans, waar je de hele dag kan ontbijten of andere maaltijden die normaal beperkt zijn tot bepaalde uren kunt gebruiken. Brigitte de buitenstaander laat met deze song en “The Worker” ons kijken door andere ogen dan die van de echte zuiderling Will. Dit levert een combinatie op die werkt. De stemmen kunnen samenvallen, soms lekker schuren en zo ook het gitaarwerk. Brigitte beperkt zich hoofdzakelijk tot het leggen van een fundament van ritme en Will liet ons weer eens zien wat een virtuoos hij is in verschillende stijlen en instrument beheersing. Het jazzy “Honey Bee” waar de ‘sultry’voice ‘van Brigitte en gitaar van Will op organische wijze samen vielen is een van de vele voorbeelden.
Will omschrijft zijn twee dochters en vrouw als drie engelen zonder halo en vleugels. Of zijn ervaring met “Hill Country Girl” uit Texas hier nog een rol speelt blijft gissen voor de luisteraar. “Mud Bottom” werd door Will geïntroduceerd met de uitleg over de verschillende rivieren die uitmondden in Golf van Mexico en waarvan de namen nogal simpel zijn als onder andere; “Dog River”, met een glimlach deelde hij met ons dat zoiets in het tweetalige gebied waar hij vandaan komt in het Frans toch echt een stuk beter klinkt.

Een verdiende staande ovatie leverde een lange toegift op. Deze startte met de song “Rainy Day”, als een volleerde Southern preacher liet Brigitte ons meeklappen met deze gospel, onderwijl virtuoos begeleid door Will, die zijn microfoon zo had afgesteld dat zowel ritme als snarenwerk het gezang optimaal ondersteunde. Het passende en met melancholie vervulde “Emotion Sicknes” zou de afsluiter worden. Maar in de sfeer van; “Nog eentje dan” besloten beiden af te sluiten met een klassieker. Binnen was het broeierig en passend bij het land wat we hadden door kruist, een maal buiten was het vochtig, maar veel te koud. Dan is een bordje “Dutch Soul Food” een schrale troost.
 

1.Everything*
2.Broken Fences**
3.The Juke*
4.Running Around [Will Kimbrough]**
5.Mockingbird Soul*
6.Little Easy***
7.I Can Hear Your Voice [Will Kimbrough]**
8.Honey Bee*
9.October Song [Incredible String Band]**
10.Until Then*

1.Wash & Fold [Will Kimbrough]**
2.Say You Will Be Mine*
3.Three Angels [Will Kimbrough]**
4.Worker*
5.Hill Country Girl [Will Kimbrough]**
6.Boy’s Got Soul*
7.Mud Bottom [Will Kimbrough]**
8.Say Big Poppa [Brigitte DeMeyer/Chris Donohue]*
9.Goodnight Moon [Will Kimbrough]**
10.I’m So Lonesome I Could Cry [Hank Williams]**
11.Rainy Day*
12.Emotion Sickness [Will Kimbrough]**
13.You Win Again [Hank Williams]*

All tracks by Brigitte DeMeyer/Will Kimbrough except where noted
Brigitte DeMeyer |vocals, acoustic guitar
Will Kimbrough|vocals, acoustic guitar, harmonica
* Brigitte, lead vocals
** Will, lead vocals
*** duet